«سزارین یا طبیعی؟» به نظر میرسد تنها کنش عاملانه در این میدانی که زنان را احاطه کرده نه پاسخ دادن به این پرسش، بلکه پیوسته پرسیدن و سر باز زدن از ذاتی و اخلاقی کردن پاسخهاست. با مطرح کردن پیوسته پرسشها و با ارجاع به تجربه منحصربهفرد خود و دیگری است که میتوان سیاستهای پیوستهدگرگونشونده مستتر در این دوگانهسازیهای جعلی را مرئی کرد.
اگرچه درحالحاضر نرخ رشد جمعیت نسبت به دهههای گذشته کند شده؛ اما بحرانی در کار نیست و گمانهزنیها درباره نابودی ایران بعد از ٨٠ سال و رشد منفی جمعیت به لحاظ علمی صحت ندارد.