طرز نگاه به آینده و گذشته یکی از شاخصه‌های رویکردهای مختلف معماری و ادبی را می‌سازد و نسبت میان مسائل دیگری همچون حافظه، فراموشی و زمان را وسط می‌آورد. این جستار کوتاه به نسبت میان معماری و ادبیات قرن بیستم با گذشته و ادعای آینده‌نگری مدرنیستی می‌پردازد.
در جامعه‌شناسی هنر، ادعای بحث‌برانگیز این است که بازار تا چه اندازه در شکل‌گیری فضاها و رویکردهای هنرمندان موثر بوده؟ آیا بازار را هم می‌بایست در کنار هنرمندان به عنوان خالق آثار در نظر بگیریم؟
