فقر در سینمای پس از انقلاب ایران چه‌‌گونه به تصویر کشیده می‌شود؟ و فقرا در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی چه مفاهیمی را نمایندگی می‌کنند؟ یادداشت زیر به شیوه این بازنمایی در سال‌های اخیر در سینمای ایران می‌پردازد.
همه‌ی آنچه که پیش و پس از نمایش فیلم، محیط مخاطب را تشکیل داده است، می‌تواند عمل دیدن را متأثر از خود کند. امروزه تجربه دیدن متاثر از چیست؟ تناقضات موجود در فرایند دیدن یک فیلم سینمایی «اجتماعی» مثل ابد و یک روز در پردیس‌های سینمایی چه اثری بر تجربه ادراکی تماشاگر دارد؟
ابد و یک روز به دلیل ساختار دراماتیکِ خود، فیلمِ خوش‌نقدی است که در پایان مخاطبش را مجبور به حرف زدن درباره‌ی سینما می‌کند. فیلمی در حال اکران است که پس از دو سه سال دوباره از دهانِ خاک گرفته‌ی تماشاگران ایرانی، غبار بلند می‌کند.
