تا پیش از جنگ جهانی دوم، تروریسم صهیونیستی با حمایت حکومت تحت قیومیتِ بریتانیا ماشینی بود که به وسیله آن، تخلیه‌ی قسمتی از فلسطین از ساکنانش و مسلط کردن وطن‌خواهان صهیونیست و حکومت صهیونیستیشان بر ملت و سرزمین فلسطین، عملی شد. این حرکت‌های تروریستی سنگ بنای تشکیل اسرائیل را ایجاد کرد.
طرح حق بازگشت و پیوند زدن کنش مستقیم در روی زمین با آن، بسیاری از آوارگان فلسطینی، از قبیل ساکنان غزه را در پیش بردن سیاست خود فارغ از زد‌وبندهای تشکیلات و گروهای بزرگ فلسطینی، توانمند می‌کند. بدین ترتیب نیازی به کسب اجازه از نخبگان سیاسی یا به دست آوردن سلاح برای مبارزه به میانجی آنان نیست. ناکارآمدی و بن‌بست این طرق سیاست‌ورزی در ماه‌های اخیر هم بیش از همه در انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس نمود یافت. عملی که رشته‌ی هر مذاکره و پیمان در سطوح عالی و بیش از هر چیز «صلح» دروغین را پنبه کرد.
سهی بشاره، فعال لبنانی است که در سال ۱۹۸۸ و در سن ۲۱سالگی اقدام به ترور ژنرال آنتوان لحد، فرمانده میلیشیای لبنانی وابسته به اسرائیل کرد. او بلافاصله دستگیر و به زندان بدنام خیام فرستاده شد. بشاره در سال ۱۹۹۸ با یک کمپین قدرتمند لبنانی، اروپایی آزاد شد و دو سال بعد اتوبیوگرافی خود با نام مقاومت را منتشر کرد. این نوشته ترجمه بخش‌هایی از کتاب مقاومت برگرفته از وبلاگ «هنا بیروت» است.
«صلحی که همه صلح‌ها را بر باد داد» یکی از تازه‌ترین کتاب‌هایی است که به شکل‌گیری تفکر صهیونیسم پرداخته است. دیوید فرامکین، نویسنده این کتاب با اشاره به چگونگی باز شدن پای قدرت‌های جهانی به خاورمیانه به بهانه نفت، معتقد است رقابت میان این دولت‌ها برای کسب منافع، فروپاشی امپراتوری عثمانی را سریع‌تر کرد.
هزار نفر از فلسطینیان زندانی در زندان‌های رژیم صهیونسیتی در اعتصاب غذا به سر می‌برند. هدف آنها اعتراض به شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز با زندانیان است. آنها می‌گویند جنبش زندانیان، قطب‌نمایی است که جدال فلسطینیان را راهبری می‌کند.
