در گفت‌وگوی زیر، وندی براون، از مشهورترین متفکران و نظریه‌پردازان سیاست معاصر، معتقد است وجه خاص و نوی نولیبرالیسم اقتصادی‌کردن همه شئون حیات انسانی است. در ضمن او نولیبرالیسم را فرم متمایزی از «حکمرانی» می‌داند که از خرد اقتصادی اشباع شده است. موضع براون در حد فاصل مارکس و فوکو است: «ترکیبی از این دو به شیوه‌هایی که خودشان اگر بودند تاب نمی‌آوردند».
وزیر راه و شهرسازی اخیرا سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان را سازمانی کمونیستی و دنباله‌رو تعالیم مارکس خواند. چنین حمله‌ای در بستر سیاست‌های اقتصادی دولت روحانی و حامیانش چه معنایی دارد؟
