کسانی که میلیونها رانت میخورند، هرگز موظف نبودهاند به این سؤال پاسخ دهند که بهجز رانتجویی، شهر چگونه باید اداره شود؟ امروز افراد برجسته شهری حرفهای گذشته کرباسچی را تکرار میکنند. خواسته آنها، گرانشدن شهر و حذف افراد کمدرآمد از شهر است. در واقع این حرکت، شهروندزدایی کمدرآمدها، ضدقانون اساسی و مدنی و حقوق شهروندی است.
شرکتهای مشاور معمار و شهرساز، به اندازه نهادهای رانتزده مدیریت شهری در تولید فضای شهری امروز مقصر هستند.
شهر تهران بیش از هر چیز نیازمند مدیریتی است که نگرش انسانمدارانه و مردممحور در اجرای پروژهها و ارائه خدمات شهری داشته باشد و تا زمانیکه این نگرش اصلاح نشود یا مسیر اصلاح پیش نگیرد، حتی اقدامات مثبت و کارآمد نیز به دشواری قابل اجرا خواهند شد.
ویژگی بارز خانم محد شریف این نیست که به عنوان اولین شهردار زن در مالزی انتخاب شده، بلکه تلاشهای او برای تغییر چشمانداز اقتصادی و اجتماعی سبرانگپرای و تبدیل آن به یکی از بهترین شهرهای قابل زیست و مترقی در مالزی ستودنی است.
برای سنجش تنشهای مداوم شهری مانند تهران «تطبیقپذیری» معیار مناسبی است. در مقیاس شهری، تطبیقپذیری به میزان توانایی بقا و رشد افراد و نهادها بدون تاثیر گرفتن از هرگونه سوانح ناگهانی و یا تنش روزمره گفته میشود.
تهران و سائوپائولو هردو در یک مسیر قرار دارند. تهران هم با اصرار بر تعدیل ساختاری و سیاست آزادسازی اقتصاد شهر و استثمار هرچه بیشتر کارگران آن و در نتیجه افزایش شکاف طبقاتی، نسبت به وضعیت فقرای شهری خود بیتوجه است.
شهر به مثابه پدیهای پیچیده و چندبعدی و امری متفاوت با تعمیر خودرو ـ که نیازمند متخصص است ـ ماهیتا با اقتصاد سیاسی فضا سر و کار دارد و نمیتوان آن را به موضوع فنی نیازمند راهحل فنی و تخصصی فروکاست.