مالجو در این گفتوگو، با برشمردن پنج ویژگی برای تشکلهای رسمی کارگری که به گفته او وجوه ناقص کارکرد نمایندگی این تشکلها را نشان میدهند، گفت: «این ویژگیها هم توضیحدهنده ادعاهای گزافهگویانه آنها مثلا در بزنگاههای تعیین حداقل دستمزد است و هم توضیحدهنده عقبنشینیهای بهتآورشان و از اینرو هم پیمانی و همسوییشان با موج تهاجم علیه معیشت خانوادههای کارگری است».
این اقتصاددان و تحلیلگر مسائل کارگری در بخش دیگری از صحبتهایش میگوید: «مهمترین عنصر استراتژی تشکلهای رسمی کارگری این است که از ظرفیتهای بالفعل قدرت جمعی کارگران استفاده نکنند» و سپس نتیجه میگیرد: «یکی از علل ناتوانایی تشکلهای رسمی کارگری در دفاع از منافع کارگران دقیقا همین قضیه است».
شرق:«١١اردیبهشت، روز جهانی کارگر» برگهای از سررسید محمد مالجو، اقتصاددان و پژوهشگر مسایل کارگری که بهطور اتفاقی در دستان محمدرضا بقاییان، نایبرییس شورای اسلامی کار استان تهران و نماینده کارگری در شورایعالی کار قرار گرفت، فضایی را رقم زد که گویی کارگران در غیاب خود حضورشان را به میهمانان میزگرد یادآور شده و خواهان توجهی ویژه از سوی حاضران این جمع برای احقاق حقوق خود بودند. میزگردی که با محور وضعیت نابسامان تولید و کاهش قدرت خرید کارگران برای دستیابی به راهحلی بینابین در چنین فضایی برگزار شده بود، درنهایت بهسویی پیش رفت که این کارگران هستند که در چنین فضایی قدرت چانهزنی خود را از دست دادهاند و همراهی آنها با کارفرمایان تنها برای تامین معیشت خود و خانوادهشان، از سر اجبار است. محمد عطاردیان، رییس کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی ایران، در این نشست تاکید داشت که اکنون زمان دعوای کارگر و کارفرما نیست، اما به عقیده مالجو: «تشکلهای رسمی کارگری و آندسته از نیروهای کارگری که برای وضعیت اقتصادی کارگران چشم امید به بهبود وضعیت کارفرمایان بخشخصوصی دوختهاند، از مجموعه پرشماری از اتفاقات تاریخی غفلت میکنند که آنچه به کارفرمایان بخشخصوصی این توان را داده که امروز معیشت کارگران در گروی سودآوری آنها باشد، یعنی معیشت اکثریت در گروی سودآوری اقلیت باشد.»اینهمه درحالی بیان میشود که بقاییان تاکید داشت: «بهنظر میرسد میخواهند کارگر و کارفرما را روبهروی هم قرار دهند.» متن کامل این میزگرد در پی میآید.
زندگی زنان امروز ایران به تنهایی میتواند نمودی از تغییرات فراگیر چند دهه باشد. تحولات سیاسی پس از انقلاب و جنگ تأثیر مستقیمی بر زندگی نیمی از جمعیت کشور گذاشت. ورود گسترده زنان به دانشگاه و بازار کار بهتنهایی منشأ تغییرات زیادی بود که در تغییرات عمیق سیاسی و اقتصادی کشور ریشه داشت. کدام عوامل اقتصادی به زنان کمک کرد که سطح و سبک زندگی خود را تغییر دهند؟ چه موانعی پیش پایشان بود و امروز در کدام سوی این زمینِ پرچالش ایستادهاند؟ دکتر محمد مالجو، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصاد سیاسی، منشأ این تغییر را در تغییرات نظام اقتصادی ایران پس از جنگ میداند. او معتقد است اقتصاد خانواده ایرانی دیگر جوابگوی خانواده تکنانآور نبود و زنان ناگزیر از ورود به بازار کار بودند. مالجو توضیح میدهد که چگونه بازار کار این تغییرات را در خانواده ایرانی ایجاد کرد و چطور مناسبات قدرت و جنسیت در خانواده و بازار دستخوش دگرگونی شد.