مدیریت رانتی کلان‌شهرهای ایران، به‌ویژه تهران نابرابری‌های عظیم اقتصادی- اجتماعی ایجاد و شهرنشینان را به دو طبقه قارون‌های حاکم و دوزخیان زمین تقسیم می‌کند.
شاخص‌ها یا نشانه‌های اقتصاد ایران حكایت از بهبود شرایط زندگی مردم ندارد. نه تغییر جدی‌ای در بینشی كه بر سیاست‌گذاری‌ها و جهت‌گیری‌های اقتصادی دولت حاكم است، به وجود آمده و نه تغییری در ساختار قدرت و گروه‌هایی كه از بخش‌های مختلف اقتصاد منتفع می‌شوند.
افراد پولدار، نهادهایی‌اند که می‌توانند در خیابان‌ها سد‌معبر کنند و بخش اعظمی از یک خیابان را در تصرف خود درآورند اما در مقابل با دست‌فروشان و حتی کودکی که با ترازوی خود امرارمعاش می‌کند، برخورد بدی صورت می‌گیرد و ترازوی کودک کار را می‌شکنند
