نه در تصاویر با کیفیت و های رزولوشنِ داعش اثری از مردم سوریه به چشم میخورد و نه در تصاویر فقیر و پیکسلیِ شهروند-خبرنگاران و رسانهها، چراکه هر دوی این تصاویر، بشر سوری را به قربانی، به «حیات برهنه» تقلیل میدهند. گروه ابونضّاره، کُلکتیوی مشتمل بر ویدئوسازان ناشناس سوری، آلترناتیوی در مقابل این تصاویر ارائه کرده است.
کثرت و گونه گونی بازیگران مسلح درگیر در نبردهای حلب که بسیاری از خارج سوریه میآیند، از نشانههای بغرنجی مناقشه سوریه است. برای ازریابی منصفانه از اوضاع باید از ساده گرائی در گزینش واژهها دوری جست. همچنین، شناخت و معرفی گروه های «شورشی» و نیز نیروهای حامی ارتش سوریه به ما امکان میدهد که ایدئولوژی و برنامه سیاسی آنان را خوب درک کنیم.
مقصود نویسنده یادداشتِ حاضر این است که در کنارِ معرفی چهرههای معاصر و فعال در هنرِ کشورهای منطقه، به گوشههایی از ابعاد سیاسی اجتماعی و موقعیتهای ویژهای که روابط قدرت و سرمایه را جهت میدهند، بپردازد.
این مقاله بازی بزرگ ژئوپولیتیک در خاورمیانه را در یکی از زیرینترین لایههای حقیقت تاریخی، یعنی عرصه نبرد بر سر انرژی، پیگیری میکند. بخش قابل توجهی از آن چه که اکنون در روبنای سیاسی منطقه اتّفاق می افتد، برآیند زیربنای اقتصادیایست که در این مقاله موشکافی می شود.
در بیشتر روایتها از جنگ سوریه و آنچه که در حلب می گذرد، اختلافات قومی برجسته و بعضی عوامل مهم دیگر در این نزاع نادیده گرفته شدهاند. اما آیا عوامل جمعیت شناختی و اقتصادی و نیز برنامه توسعه سوریه در این جنگ نقشی نداشتهاند؟