skip to Main Content
بوروکراسی ایرانی نوعی سرطان بدخیم است
۱۴ اسفند ۱۴۰۰
حکومت در هر جامعه‌ای بزرگ‌ترین دستاورد هر جامعه است. این جمله را وقتی می‌توانیم بهتر درک کنیم که مفهوم استبداد شرقی را بررسی می‌کنیم. در واقع حکومت در ایران برای اداره و انتظام مصرف آب به وجود آمده و دولت از قدیم «بزرگ‌ترین میراب» بوده است. بنابراین راه‌حل کنار‌گذاشتن حکومت از حل معادله آب نیست، بلکه راهکار بازتعریف مجدد سیاست بر مبنای آب و محیط زیست است.
بیشتر بخوانید
روایت‌هایی از رهگذران و ساکنان دائمی فضای پیرامونی «تئاتر شهر»
حصاری بر زندگی ساکنان تئاتر شهر
۱۲ اسفند ۱۴۰۰
پیام زیرگذر میدان ولیعصر این است که با همراه خودتان بنشینید، نفسی تازه کنید و بروید. پیام، پیام گفت‌و‌گو و دیدار و جمع‌شدن نیست. پیام عبور و رفتن است و دقیقاً برعکس این فضا در محوطه تئاتر شهر وجود دارد. محیطی که برای این هم‌زیستی مساعد است و تنوع فضایی و امکان نشستن سرتاسری از ویژگی‌های آن است. حال که در آستانه از دست دادن این فضای عمومی هستیم، چه چیزی جای آن را خواهد گرفت؟ چه چیزی به جای این دریغ به مردم شهر داده می‌شود؟ چه چیزی غریبگی ما را کمتر خواهد کرد؟
بیشتر بخوانید
حداقل دستمزد؛ از توهم دولت‌مردان تا واقعیت زندگی شهروندان
۱۱ اسفند ۱۴۰۰
حداقل دستمزد بر اساس چه سازوکاری تعیین می‌شود؟ آیا این نرخ حاصل محاسباتی دقیق و برآمده از متن زندگی روزمره کارگران است یا صرفا با توجه به یک سری دیدارها و چانه‌زنی‌های بدون استناد به واقعیت جامعه، رقم نهایی تعیین می‌شود؟
بیشتر بخوانید
روایت دانشجویان از روز اول بازگشایی دانشگاه‌ها
«احساس کردم از دانشگاه زندان ساخته‌اند»
۹ اسفند ۱۴۰۰
با حس خوشحالی صبح وقت به دانشگاه رفت؛ اما وضعیتی که در دانشگاه سمنگان دید، برایش غیر قابل باور بود. محدودیت‌های زیادی که به گفته‌ی مینا، یک لحظه او فکر کرد به جای غیر از دانشگاه آمده است: «ما حیران مانده بودیم نکند ما به جای اشتباه آمده باشیم چون دختران با پوشش قبل نبودند. همه لباس‌های سر تا پا به رنگ سیاه و فراخ به تن داشتند و فقط چشم‌های شان به بسیار مشکل نمایان بود گویا کسی به‌جبر برای شان پوشانده بود گاهی روی‌شان را باز می‌کردند وگاهی با دیدن نیروی طالبان بسته.»
بیشتر بخوانید
Back To Top
🌗