استیو مک‌کویین تنها کارگردانِ سیاه‌پوستی که در طول تاریخِ اسکار جایزۀ بهترین فیلم را برده، هالیوود را شبیه نظام آپارتاید می‌داند. امسال دومین باری است که هیچ بازیگر سیاهی حتی نامزد اسکار نشده است. اما این مسئله بدون واکنش نبوده؛ اسپایک لی در مراسم اسکار شرکت نخواهد کرد، هشتگ اسکار زیادی سفید است (OscarsSoWhite#) به راه افتاده و اسنوپ داک گفته :«گور پدر این جایزۀ لعنتیِ منسوخِ برده‌دارانه.» در گفتگو با گاردین استیو مک‌کویین، کارگردان فیلم دوازده سال بردگی، معتقد است این وضعیت باید همین حالا تغییر کند. او ریشه مشکل را در تصمیم‌های سران استودیو‌ها، ابرشرکت‌های سینمایی و کمپانی‌های تلویزیونی می‌داند، چون آنها هستند که تصمیم می‌گیرند چه فیلمی ساخته شود و چه فیلمی ساخته نشود.
کلاوت، برنامه‌ای است که میزانِ تأثیرگذاریِ آن‌لاینِ هرکس را برایش حساب می‌کند. امتیاز من به صفر میل می‌کرد. این برنامه مشخصاً شبیه چیزی است که یونانیان به آن کِلِئوس (kleos) می‌گفتند. این واژه، برآمده از کلمه‌ای کهن از دوران هومری است به معنای: «من می‌شنوم». در زبان عامیانه، به معنی شهرت بود. اما در عین حال، به معنی کار درخشانی که منجر به شهرت شده است نیز بود، مانند سرودن شعر مهمی که برای سراینده، شهرتی به بار بیاورد.
