بستر خشکانده‌ی زاینده‌رود در مقطع ورودی غربی اصفهان به بعد، محل مناقشه‌ی کسانی است که آب دائم و جاری طلب دارند. تاریخ زاینده‌رود پرفراز و نشیب بوده، تاریخی از تُنُکی به طغیان، از خشکی به زایندگی.
گردهمایی بین‌المللی نیجریه برگزار شده و مطالبه‌ی صفر واقعی [کربن] به جای صفر خالص، با هدف ارائه‌ی راه خروج از باتلاق اقلیمی و ارائه‌ی گزینه‌های واقعی برای اقدام اقلیمی برگزار شد. این گردهمایی جهانی از زاویه‌ای انتقادی به راه‌حل‌های نادرست برای [مقابله] با تغییر اقلیم از جمله مفهوم صفر خالص که رهبران، ابرشرکت‌ها و سرمایه‌گذاران جهان در آستانه‌ی COP26 آن را تکرار می‌کنند، نگاه کرده است.
بیانیه‌ای از سوی اتحاد اکوسوسیالیست، برای توزیع در COP26، کنفرانس آب و هوای سازمان ملل که در 31 اکتبر در گلاسکو افتتاح شد، تهیه شده است. محمدرضا جعفری در مقدمه خود به کاستی‌های بنیادی این متن اشاره می‌کند و می‌افزاید که مطالبات باید به شکلی باشد که همراهی و همدلی مردم در طبقه‌ی متوسط و کارگر را جلب کند و از هراس ناشی از تصور افزایش قیمت‌ها و کاهش سطح رفاه هم بکاهد.
با گذشت بیش از یک هفته از آتش‌سوزی‌های گسترده زاگرس و عدم واکنش نهاد‌های مربوطه باید به نقش عاملین، برنامه‌ها و چشم‌اندازهای مدیریت منابع طبیعی نگاهی کنیم و به توضیح ارتباط آن‌ها با بومیان این مناطق بپردازیم تا شاید متوجه جوانب و عواقب این آتش‌سوزی‌ها شویم.
تمرکزِ صِرف بر سوخت فسیلی ما را به این خیال برده است که با گذارِ کامل به انرژی پاک می‌توانیم دقیقا همان کارهایی که با سوخت‌های فسیلی انجام می‌دهیم بکنیم. در این متن بخوانید چطور سیستم اقتصادی فعلی دلیل تغییرات اقلیمی است و بحران با انرژی پاک حل نمی‌شود.
بشر با اشتهای سیری‌ناپذیر به مصرف، تاثیر ویرانگری بر زمین داشته به‌طوری‌که اکنون یک میلیون گونه جانوری و گیاهی را منقرض کرده است. دانشمندان این عصر را آغاز ششمین انقراض گسترده در تاریخ زمین می‌دانند.
طبقه فقیر، به ویژه در خوزستان با سطوح مختلف محرومیت‌های اقتصادی و اجتماعی در کنار محرومیت‌های کالبدی و محیطی و دسترسی‌های زیستی-رفاهی مواجه است. اما آیا سیل یک بلای طبیعی است؟
بیابان‌زایی تخریبِ زمین است و افتِ توان و کارآییِ آن. تبدیل عرصه‌های غیربیابانی: جنگل‌ها، تالاب‌ها و مراتع به بیابان‌هایی مصنوع فاقد توان اکولوژیکی، شور و بدونِ بارآوریِ خاک. کاستن از نواحیِ معیشت‌پناه است به زمین‌های سوختۀ معیشت‌گریز. به خشکی و بی‌حاصلی. به آن‌جا که زمین در خود فرو می‌میرد تا با تعادلی جدید، با رفتار و اسلوب زیستی تازه سربرآورد.
در این نوشتار ابتدا تعریفی کلی از اکوسوسیالیسم ارائه شده و در فایل پی‌ادی‌اف انتهای مطلب به صورت مشروح به جنبه‌های مختلف این تفکر و تاثیر سرمایه‌داری بر بحران‌های محیط زیست پرداخته شده است.
سرمایه‌داری از سویی در حال ویران کردن زمین است، و از سوی دیگر کاری کرده باور کنیم که مسئولیت این نابودی به عهده ماست و باید به طور فردی به مبارزه با تغییرات اقلیمی برویم. اما آزادی عمل ابرشرکت‌ها در آلایندگی - و ترویج راه‌حل‌های بی‌پایه در سبک زندگی - تصادفی نیست بلکه نتیجه جنگی است ایدئولوژیک که در ٤٠ سال گذشته برضد امکان کنش جمعی در جریان بوده؛ جنگی با موفقیتی ویرانگر، اما نه غیرقابل بازگشت.
