جنگ سرد، انقلاب و ترور؛ داستان یک تفنگ

روز گذشته، سه‌شنبه ١٩ سپتامبر مجسمه بزرگ سازنده سلاح کلاشنیکف (Kalachnikov) در مسکو رونمایی شد. مجسمه ۷ متری «میخائیل کلاشنیکف» مخترع و سازنده سلاح کلاشنیکف چهار سال پس از مرگ او در مسکو در معرض دید مردم قرار گرفت.
میخائیل کلاشنیکف در دسامبر سال ٢٠١٣ در ٩۴ سالگی درگذشت. با مرگ میخائیل کلاشنیکف، کارخانه‌های ساخت کلاشنیکف همچنان فعالند و به کار خود ادامه می‌دهند و مدل‌های گوناگون کلاشنیکف را تولید و در بسیاری از کشورهای جهان به فروش می‌رسانند.
«ولادیمیر مِدینسکی» وزیر فرهنگ روسیه که در مراسم رونمایی مجسمه حضور داشت گفت:«مهندس کلاشنیکف نماینده بهترین خصوصیات روس‌هاست: استعداد فوق‌العاده، سادگی، شرافت و نظم و انضباط…»

کلاشنیکف که مقامات روسی آن را به عنوان نماد «فرهنگی» این کشور می‌دانند، در سال ۱۹۴۷ توسط میخائیل کلاشنیکف طراحی و تولید انبوه آن در شوروی آغاز شد. این سلاح با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد.
علاوه بر نیروهای نظامی رسمی در روسیه، ایران و.. بسیاری از گروه‌ها و سازمان‌های شبه‌نظامی از سلاح کلاشنیکف استفاده می‌کنند. بنابر آمار، مسلسل کلاشنیکف طی ۵۰ سال گذشته بیش از بقیه انواع مسلسل‌ها، چه در دست انقلابیون و چه توسط نیروهای نظامی و امنیتی، برای کشتار به‌کار رفته است. با این حال دولت روسیه تأکید دارد که این سلاح یکی از جنگ‌افزارهای اصلی «نیروهای آزادی‌بخش» در سراسر جهان بوده است.
از سال ۲۰۱۵ به این سو داعش در بسیاری از حملاتش از این اسلحه استفاده کرده است. کشتار شارلی هبدو در پاریس از جمله این حملات است.
تولید کلاشنیکف از جمله فعالیت‌های نظامی اتحاد جماهیر شوروی در میانه جنگ سرد بود. اما با پایان جنگ سرد، تولید این تفنگ هنوز هم در آغاز قرن بیست و یکم ادامه دارد. سالانه به طور تقریبی حدود ۱۰۰ هزار قبضه از این سلاح در روسیه و حدود ۹۰۰ هزار قبضه دیگر در سایر کشورهای دنیا مانند بلغارستان، ایران، چین و لهستان تولید می‌شوند.
گوران برگوویچ آهنگساز مشهور صرب قطعه‌ای ضدجنگ به نام «کلاشنیکف» دارد. بشنوید:

خدایا هیچکس شلیک‌ها رو نمی‌شمره.
هیچکس جلوی ضربه‌ها (یا همون شلیک‌ها) رو نمی‌گیره.
[…] به بازار خوش آمدید
مواظب باشید چشم نخورید
[…] بیاید یک آدمکش بسازیم، قیمتش خیلی مناسبه